ROZWÓD, czyli…

kiedy jest to możliwe, jak, gdzie i za ile.

Bez wątpienia obecnie panuje tendencja rosnąca wśród ilości spraw rozwodowych w polskich Sądach. Czy zastanawiałeś się co jest tego przyczyną? Czy fakt, że większość z nas ,,żyje w ciągłym biegu’’, że zapominamy o naszej drugiej połówce, że przestajemy się wzajemnie o siebie starać? Czy może wpływ na ilość rozwodów mają media społecznościowe oraz szereg zdjęć, które oglądamy każdego dnia i niejednokrotnie zdarzyło się nam porównywanie, czy to siebie czy naszego partnera, to tych ,,idealnych postaci internetowych’’. 

Nie znam uniwersalnej recepty na idealny związek niemniej, jeśli masz świadomość, że Twojego związku, już nic nie jest w stanie uratować, ten wpis z pewnością jest dla Ciebie.

W polskim systemie prawnym, małżeństwo może zostać rozwiązanie wyłącznie przez rozwód, zaś o rozwodzie orzeka wyłącznie sąd okręgowy. Sprawa rozwodowa rozpoznawana będzie przez sąd, w którego okręgu małżonkowie mieli ostatnie wspólne miejsce zamieszkania, jeżeli w tym okręgu nadal stale przebywa jedno z nich. W przypadku braku takiej podstawy wyłącznie właściwy będzie sąd miejsca zamieszkania strony pozwanej, a jeżeli i tej podstawy nie ma, sąd miejsca zamieszkania powoda. Opłata od pozwu o rozwód jest stała i wynosi 600 zł. Z żądaniem orzeczenia rozwodu może wystąpić każdy z małżonków.

O zasadności rozwiązania związku małżeńskiego mówimy wtedy, kiedy dojdzie do ziszczenia się pozytywnych przesłanek orzeczenia rozwodu. Do przesłanek pozytywnych możemy zaliczyć zupełny oraz trwały rozkład pożycia małżeńskiego, zaś o zupełności jak i trwałości świadczyć może także zgoda obojga małżonków na rozwód, niemniej i tak sąd w tym przypadku zobligowany będzie do rzetelnej weryfikacji wszystkich przesłanek oraz stwierdzenia, czy rzeczywiście do przedmiotowego rozkładu pożycia doszło.

Zupełny rozkład pożycia, co to znaczy?

W orzecznictwie konsekwentnie przyjmuje się, że zupełny rozkład pożycia następuje, jeżeli między małżonkami ustały trzy rodzaje więzi, to jest więź uczuciowa, fizyczna jak i gospodarcza. Innymi słowa o utracie więzi uczuciowej mówimy wtedy, kiedy kolokwialnie rzecz ujmując, przestaliśmy kochać małżonka, szanować go czy nawet mu ufać, zaś za utratę więzi fizycznej odpowiada zaprzestanie relacji intymnych (co istotne, przymus do utrzymywania stosunków cielesnych, nie świadczy o nieziszczeniu się pozytywnych przesłanek rozwodowych), natomiast więź gospodarcza upadła, gdy każde z małżonków rozpoczęło życie na własny rachunek, chodzi tu nie tylko o prowadzenie oddzielnie rachunku bankowego, ale także o utrzymywanie wspólnego rachunku bankowego z jednoczesnym oddzielnym gospodarowaniem (robienie zakupów wyłącznie dla siebie, dzielenie się kwotą za bieżące rachunki etc). Jej ustania nie wykluczają sytuacje, w których małżonków obciąża wspólny kredyt. O ,,automatycznym’’ ziszczeniu się tej przesłanki mówimy wtedy, kiedy małżonkowie posiadają rozdzielność majątkową.

Do orzeczenia rozwodu nie jest wystarczające wykazanie zupełności rozkładu pożycia. Należy również udowodnić, że rozkład ten ma charakter trwały. 

Kiedy rozkład ma charakter trwały? W orzecznictwie wskazuje się, że cyt.: „Do uznania, że rozkład jest trwały nie jest konieczne stwierdzenie, że powrót małżonków do pożycia jest bezwzględnie wyłączony. Wystarczy oparta na doświadczeniu życiowym ocena, że w okolicznościach sprawy powrót małżonków do wspólnego pożycia nie nastąpi. Należy przy tym mieć na uwadze indywidualne cechy charakteru małżonków” (uchwała Całej Izby Cywilnej SN z 28.5.1955 r., sygnatura akt I CO 5/55, OSNCK 1955/3/46).

Dobrze, jeśli powyższe przesłanki zostały spełnione, co dalej? Czy to znaczy, że z pewnością sąd orzeknie rozwód? Nie, bowiem o orzeczeniu rozwodu mówimy wtedy, kiedy wystąpią pozytywne przesłanki, o których była mowa powyżej, zaś nie wystąpią negatywne przesłanki orzeczenia rozwodu, o których mowa będzie teraz. Do negatywnych przesłanek zaliczyć należy następujące kwestie.

1. Sąd nie może orzec rozwodu, jeżeli wskutek niego miałoby ucierpieć dobro wspólnych małoletnich dzieci małżonków. Negatywna przesłanka rozwodowa przewidziana w art. 56 § 2 k.r.o. odnosi się wyłącznie do „wspólnych małoletnich dzieci małżonków”, a zatem muszą być to wyłącznie dzieci małżonków (jednocześnie wspólne i małoletnie).
2. Sąd nie może orzec rozwodu, jeżeli orzeczenie rozwodu byłoby to sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. W orzecznictwie wskazuje się, że orzeczenie rozwodu może okazać się sprzeczne z zasadami współżycia społecznego wtedy, gdy jedno z małżonków jest nieuleczalnie chore, wymaga pomocy a rozwód dla niego stanowi rażącą jak i wielką krzywdę.
3. Co istotne, sąd, mimo zupełnego i trwałego rozkładu pożycia małżonków, nie może orzec rozwodu, jeżeli żąda go małżonek wyłącznie winny rozkładu pożycia, chyba że drugi małżonek wyrazi zgodę na rozwód albo że odmowa jego zgody na rozwód jest w danych okolicznościach sprzeczna z zasadami współżycia społecznego 

Proces orzeczenia rozwodu, nie należy do łatwych i przyjemnych, wobec tego pomoc profesjonalisty bywa wręcz zbawienna. To właśnie profesjonalny pełnomocnik, doradzi Ci czy w określonej sprawie właściwym będzie rozwód z orzeczeniem o winie, czy też bez orzekania o winie. Adwokat przedstawi Ci wszelkie aspekty, możliwości, ewentualny przebieg postępowania oraz szacunkowy okres jego trwania. Z pewnością zaniechania orzekania o winie, spowoduje ,,przyśpieszenie’’ postępowania sądowego, ale czy w każdej sytuacji to właśnie ta szybkość ma determinujące znaczenie? Nie, z pełną stanowczością nie, bowiem tylko w sytuacji, gdy mamy do czynienia z rozwodem, w którym Sąd orzeka o winie drugiego małżonka, możemy ubiegać się od małżonka winnego alimentów (nie należy mylić tego z alimentami na dziecko, ta kwestia dotyczy alimentów na małżonka niewinnego).

Mam nadzieję, że niniejszy artykuł w pełni odpowiedział na nurtujące Cię pytania, jeśli masz dodatkowe pytania, zachęcam Cię do kontaktu z moją Kancelarią.